Steen der verzoening – Hoe Bentheim bijna Nederlands werd!

Iets ten noorden van de Drilandsee vindt u een grenssteen die meer dan 400 jaar geschiedenis samenvat. De Drilandsteen staat precies op het drielandenpunt tussen het Bisdom Munster, de Graafschap Bentheim en de Nederlanden. In 1659 neergezet als afsluiting van de Dertigjarige Oorlog in Duitsland en de Tachtigjarige Oorlog in De Nederlanden. Maar ook voor de jongste geschiedenis staat de steen symbool voor verzoening. Want wist u dat Nederland vlak na de tweede wereldoorlog grote delen van het Duitse grensgebied wilde annexeren?

In 1945 waren er in Nederland gedetailleerde plannen om ter compensatie van geleden oorlogsschade het Noord-Duitse grensgebied bij Nederland te voegen. Langs de lijn Wilhelmshafen – Aken werden drie varianten ontwikkeld. In de ruime A-variant zouden Oldenburg, Osnabrueck, Keulen en Aken aan Nederland toevallen. In de beperktere C-variant kwamen Grafschaft Bentheim, Steinfurt, Ahaus en Meppen bij Nederland. De meeste Duitsers in deze gebieden zouden gedwongen worden te verhuizen. Geen van de plannen werd echter goedgekeurd door de geallieerden. Door de Koude Oorlog wilden de Amerikanen de (West-)Duitsers te vriend houden en Nederland richtte zich op het behoud van hun koloniën in de Oost. Zo is de Drilandsteen ook in deze tijd een verzoeningssteen. Hij staat voor 75 jaar vrede en verzoening in een verenigd Europa met open grenzen. Want Duitsers slenteren graag over de Enschedese markt en Nederlanders nemen graag een duik in de Drilandsee!

Tekening Manfred Flucht – Tekst Ruud Brilleman

Bentheimer zandsteen en de Vecht – Touchscreen Bentheimer Zandsteen Museum