Oscar Benton – I’m Back. Van de trap vallen en weer opstaan.

Eind februari werd op NPO2 de documentaire Oscar Benton – I’m Back uitgezonden. Hoofdpersoon is de bejaarde Ferdinand van Eis die zijn dagen slijt in een verzorgingstehuis. Hij is slecht ter been, warrig en hulpbehoevend. Ferdinand veert op als zijn collega-muzikant Johnny Laporte en een fan-vriendin  hem opzoeken. Met hen kan hij praten over de goede oude tijd toen hij als Oscar Benton door het leven ging, frontman van de Oscar Benton Blues Band.

De Oscar Benton Blues Band had de eind jaren 60 – begin jaren 70 enkele bescheiden Top 40 noteringen. De band wisselde regelmatig van samenstelling en leden van de Bintangs en Barrelhouse zetten daar hun eerste schreden.  In 1973 is de cover Bensonhurst Blues in Nederland een bescheiden hitje tot dit nummer in 1981 wordt gebruikt in de film Pour la peau d’un flic met Alain Delon. In Frankrijk werd het een nummer 1 hit en het betekende voor Oscar Benton de grote doorbraak in o.a. Rusland en Indo-Azië.

https://www.youtube.com/watch?v=faEddaKvuAM

In de jaren negentig leidt de band een marginaal bestaan in het clubcircuit en begint het artiestenbestaan zijn tol te eisen. Onder invloed van alcohol valt Oscar van de trap en wordt pas de volgende ochtend gevonden. Hij herstelt slechts ten dele en wordt lichamelijk en geestelijk een wrak. Songteksten kan hij niet meer onthouden. Sporadisch komt hij in het nieuws, bijvoorbeeld wanneer hij in 2011 samen met Harry Muskee als eerste in de Dutch Blues Hall of Fame wordt opgenomen.  Maar zijn vrouw is van hem gescheiden en hij is opgenomen in een revalidatiecentrum. Hier in 2017 begint de documentaire. Oscar is dan 67 jaar oud.

Ex-bandlid Johnny Laporte trekt zich het lot van de wegkwijnende Oscar aan. Tijdens zijn bezoeken neemt hij op eenvoudige apparatuur eigen geschreven muzieknummers op. Oscar heeft moeite de teksten te onthouden maar Johnny heeft veel geduld met zijn oude makker. Oscar leeft weer op. Bij de presentatie van de cd treedt hij zelfs op. Op het podium verandert de oude, breekbare Ferdinand in een artiest met flair.

 Oscar en Johnny

Het gaat zo goed met Oscar dat hij weer op tournee kan. We zien een dolenthousiaste massa die hem toejuicht in Bulgarije. In Moskou staan er tientallen mensen in de rij om met hun idool op de foto te gaan. Oscar geniet zichtbaar, met name van de aandacht van het vrouwelijke schoon. Fan-vriendin Ria begeleidt hem op deze reizen. Zij ondersteunt hem letterlijk en figuurlijk. Zij kleedt hem aan, veegt zijn kont af en moet lachen om haar grijze guit.

Dan wordt Oscar verliefd op een geil-mokkel-op-leeftijd. Hij is helemaal hotel-de-botel en vraagt haar ten huwelijk. Oscar neemt afscheid van bewoners en zorgpersoneel van het revalidatiecentrum en trekt bij zijn nieuwe echtgenote in. Genoeglijk drinken zij hun middagborreltjes. Voor zijn mantelverzorgers-vrienden heeft hij geen oog meer. Met tranen in de ogen vertelt Ria over het gedrag van haar held. Zij voelt zich in de steek gelaten door haar Oscar.

 Oscar en Ria

Het prille huwelijksgeluk duurt 15 maanden. Oscar sterft in zijn slaap aan een hartstilstand. We zien Johnny bij de kersverse weduwe aanbellen om de begrafenis te regelen. Bij een biertje praat John met een oud-bandlid na over het werken en leven met Oscar Benton: “Eigenlijk was het een hele arrogante lul”, zegt hij. “maar wij weten wie hij echt was”. In de kern gaat deze documentaire over vriendschap. Oscar zocht gelegenheidsvrienden, Johnny en Ria boden echte vriendschap.

Kijken deze documentaire. Te vinden op NPO Start.