Must-see-video: His Royal Badness in While My Guitar Gently Weeps

The White Album was een dubbelaar dus mocht George Harrison 2 composities aanleveren: naast Piggies werd dat While my guitar gently weeps. Voor het componeren van dit laatste nummer hanteerde hij het Oosterse concept dat ‘alles met alles te maken heeft’. Thuis bij zijn ouders sloeg hij een willekeurig boek open waarbij de eerste woorden die hij las ‘gently weeps’ waren. Op basis van deze woorden ging hij vrij  associëren met tekst en melodie en ontstond het muzieknummer.

Lennon en Mc Cartney keken als componisten een beetje neer op Harrison, de benjamin van de band met zijn ‘softe muziek’. Bij de opnames van While my guitar gently weeps toonden zij weinig betrokkenheid en inzet. Ook George was ontevreden, met name over zijn gitaarsolo. Hij vroeg zijn vriend Eric Clapton om naar de Abbey Road studio’s te komen. De komst van Clapton bracht nieuwe energie. Niet alleen Lennon en Mc Cartney toonden meer betrokkenheid maar de solo van deze gitaarheld leidde tot veel enthousiasme, ook bij George Martin, de producer. Bijna 40 jaar later zou Prince aan de gitaarsolo in dit nummer een geheel eigen invulling geven.

Het is 16 maart 2004. Dit jaar worden Prince, ZZ Top, Bob Seger, Jackson Browne, Traffic en de doo wop groep The Dells opgenomen in The Rock and Roll Hall of Fame. Ook de 3 jaar eerder overleden George Harrison wordt als componist opgenomen in het Walhalla van de Rock. Tom Petty, Jeff Lynne (ELO) en Georges zoon Dhani eren de Beatle door While My Guitar Gently Weeps te spelen. Tom Petty vraagt op het laatste moment aan Prince of hij mee wil spelen. Tijd om te oefenen is er niet maar ze spreken af dat Prince het slotakkoord op zich zal nemen. Hij verrast alles en iedereen met een act die als legendarisch de boeken in zal gaan.

 Jeff Lynne, Tom Petty en Dhani Harrisson

Is het gitaarspel van Prince sterk beïnvloed door Jimi Hendrix, zijn performances heeft hij afgekeken van twee zwarte artiesten. Little Richard was net als Prince een muzikant die zijn geloof in god combineerde met de rock and roll. Zijn obscene teksten en homoseksualitiet leidden tot een innerlijke strijd waardoor hij stopte met zijn optredens en predikant werd. The Beatles en The Stones zorgden ervoor dat hij de bühne weer opzocht. De nichterigheid en seksueel getinte teksten heeft Prince van Little Richard, vandaar zijn bijnaam His Royal Badness. Het is verbazingwekkend hoeveel Prince en Little Richard ook uiterlijk op elkaar lijken.

 Little Richard

De tweede zwarte artiest die Prince sterk beïnvloed heeft, is James Brown. Net als Prince kwam hij uit een getroebleerd gezin waarin drank en sociaal geweld een rode draad vormden. Van The Godfather of the Soul nam Prince de funk over. Kiss en vele andere nummers zijn (in)direct terug te voeren op James Brown. Bij zijn optredens was Brown meer dan alleen muzikant; hij was ook dirigent en performer. De bandleden moesten constant letten op gebaren en knikjes waarmee hij tempo en melodie van de muzieknummers aangaf*. Bij ‘mijn Prince concert’ in 1987 in de Utrechtse Galgewaard was duidelijk waarneembaar dat Prince zijn begeleidingsband constant aanstuurde.

 Prince in de Galgewaard 1987

James Brown was een rasechte performer. Bij ieder optreden had hij een act: bij het zingen van Please, Please, Please, stortte hij uitgeput ter aarde waarna een medewerker hem een cape om deed en overreedde er mee te stoppen. Het leek dat hij zich van het podium af liet voeren maar wierp telkens zijn cape af, om terug te gaan en verder te zingen. Prince had ook een hang naar het theatrale; zijn film Purple Rain en vele wulpse fotoshoots (Love Sexy) zijn daar een voorbeeld van. In deze must-see-video zien we de invloed van James Brown op Prince op twee momenten expliciet terug.

 James Brown met de cape act

De spanning wordt opgebouwd door Prince aanvankelijk buiten beeld te laten. In zijn opvallend rood-blauwe outfit levert hij een solo op Jimi-Hendrix-niveau af. Onder het spelen laat hij zich achterover van het podium vallen waar ‘toevallig’ een medewerker staat die hem opvangt en terugduwt.

Het einde is geniaal te noemen en leidt tot op de dag van vandaag tot vele speculaties. Na de laatste noot gespeeld te hebben gooit hij zijn gitaar recht omhoog de lucht in waarna hij schijnbaar achteloos het podium afloopt. Iedereen, inclusief zijn medebandleden in stomme verbazing achterlatend …

  

* Niet opletten 10 dollar boete en een noot vals spelen betekende 20 dollar. Er waren bandleden op wiens gage aan het einde van de tournee honderden dollars werden ingehouden.