Aan alle Claudes van de wereld: luister naar de oude man!

Tussen mijn vrouw Claude en mij bestaat een leeftijdsverschil van meer dan 12 jaar. Uit privacyoverwegingen zal ik haar leeftijd niet noemen maar ik ben geboren in 1954. 12 jaar is ontwikkelingspsychologisch een groot verschil als we 9 en 21 jaar zouden zijn maar op onze leeftijd valt dit vrijwel weg. Ik kan bijvoorbeeld niet zeggen dat ik mij verstandiger of volwassener gedraag dan zij.*

Maar door het verschil in leeftijd heb ik bepaalde gebeurtenissen in het verleden bewust meegemaakt en zij niet. Ik kan bijvoorbeeld het moment herinneren dat mijn moeder huilend door het huis heenliep toen president Kennedy vermoord werd – Claude was toen nog niet geboren. Of de protesten tegen de Amerikaanse bombardementen in de Vietnamoorlog, de Watergate-affaire, het kabinet Den Uyl.

Claudes politiek-maatschappelijk-sociaal-culturele bewustzijn begon in de jaren tachtig met de anti-kernwapendemonstraties en de val van de muur. Live Aid in 1985 maakte veel indruk haar. Op het gebied van ‘muzikale smaak’ zijn er naast overeenkomsten ook enkele kleine maar opmerkelijke verschillen die voortkomen uit ons leeftijdsverschil.

Om met de overeenkomsten te beginnen: we zijn beiden zeer geïnteresseerd in popmuziek. Claude heeft veel naar muziek geluisterd – meer dan ik omdat ze later is gaan samenwonen. Ze kent niet alleen muziek uit de jaren tachtig maar ook uit de jaren zestig en zeventig. Beiden houden we van live concerten. Zo zijn we naar meerdere keren naar Placebo en Liam Gallagher geweest en hebben Sziget en Pink Pop bezocht – en we staan, als het even kan, samen vooraan!

Een belangrijk verschil is dat mijn muzikale smaak in de jaren 60, begin jaren 70 gevormd is. Voor Elvis was ik te laat maar de Beatles, de Stones en Led Zeppelin hebben mijn muzikale DNA bepaald. Op mijn oranje pick-upje luisterde ik eindeloos naar Sgt. Peppers, Sticky Fingers en Led Zeppelin I. Singles als Hurdy Gurdy Man en Spirit in the Sky nam ik op de oude bandrecorder van tante Riky op en kon er uren naar luisteren.

Claude ‘tuned in’ in de jaren tachtig. Optimisme en positivisme van de flower power hadden plaatsgemaakt voor het donkere Thatcher- en Reagantijdperk. Zij groeide op met bands als The Cure, World Party en de Pixies.

Over deze verschillen kunnen we heenstappen. Er zijn topbands en fantastische nummers in verschillende tijdperken en muziekstijlen die we beiden kunnen waarderen. Zo kan ik op Ship of Fools swingen en werd ook zij emotioneel toen Paul McCartney Let it be inzette op Pink Pop 2017. Beiden waren we onder de indruk van de theaterrock van Rammstein.

Maar er is één artiest waar wij het hartgrondig over oneens zijn.

Hij was grafdelver, beroepsvoetballer en straatmuzikant die sinds 1967 live optreedt. Iemand die meer dan 100 miljoen platen verkocht en dit najaar een nieuwe wereldtour wil starten. Van 1969 tot 1971 bracht hij drie grootse albums uit: An old raincoat won’t ever let you down, Gasoline alley en Every picture tells a story. Ik heb het over Rod Stewart.

Ballades zo gevoelig, zo mooi en goed gezongen:

https://www.youtube.com/watch?v=m4StcC5DtZA

en https://www.youtube.com/watch?v=gxzkMI0SiOM

 

Maar ook swingende rocknummers met tempowisselingen:

https://www.youtube.com/watch?v=nNHp8xUrQBU

en https://www.youtube.com/watch?v=hqi_m-pMuoI

In 1975 ging het roer om. Rod werd volwassen, hij verloor zijn wilde haren en ging lekker-in-het-gehoor-liggende ballads voor het grote publiek zingen. ‘Sailing’ was daar het eerste voorbeeld van. Hij probeerde in 1982 met zijn tijd mee te gaan bij het uitbrengen van de discoplaat Young Turks.  Hij leidde het leven van een glamour boy en stapte van het ene huwelijksbootje in het andere. Dit is de Rod Stewart die Claude en haar muziekgeneratie kent: geforceerd en boring tegelijk.

“MAAR DIT IS NIET DE ECHTE ROD STEWART!”, zou ik alle Claudes van de wereld willen toeroepen. Kijk naar de interviews en de goede doelen die hij steunt. Rod Stewart deugt gewoon en …. luister alsjeblieft, alsjeblieft naar de muziek van zijn eerste drie lp’s!

*Dit werk ik niet uit i.v.m. voorbije en toekomstige meningsverschillen in een verder gelukkig huwelijk.